Şimdi "ÖLÜ"mü diyeceğiz sana?
ASLA.!

Yaşarken,
Kanser illetiyle savaşırken
Ve onu bir kaç kez yenip tuşa getirirken, Direnme ve mücadele azminle,
Farkındalığınla,
Silinmemek üzere hem yüreklerimize,
Usumuza
Hem de ölümsüzlüğe kazındın sen..

Nesli sürecek güzel can
Neslican,
Sen ki güzel
Sen savaşçı
Sen yiğit
Sen demir kadın.....,

"Ölü" mü olacak şimdi adın?
ASLA.!

Sen ki
Yaşama sevincin
Kadınlık
Ve birey bilincinle;
Habis tümörün
Sağlıklı hücrelerden,
Doktorun bistürisiyle
Sıyırıp attığı kanser gibi,
Teslimiyet kılçığını da sıyırıp attın
Onurluca dirimden
Ve de bilimden..
Asıl,
Asıl şimdi DOĞDUN işte
Ve ayrıldın;
Soluk alıp verirken
Hiç sorğulamamış ve
Direnmemiş,
Sözde
Yaşayan (!)
"O"ndan
"Bu"ndan
"Şu"ndan
"ZOMBİLER"
den
Binlerce
"ÖLÜ BEDENLER"
den...
20/21:Eylül:2019
(Bu şiirimi 20:Eylül:2019’ da ölümsüzleşen "KANSER SAVAŞÇISI" NeslicanTAY’a ithaf ediyorum.)