ZAMAN
ZAMAN...
Zaman denen kutlu emanet, Pervaz edip giderde degeri, Anlasilmadan hayal gibi. Gecerde hafiza şeridinde, Pişmanlik nafile bir omur, Heder olmuş. Hayal diyorum cunki artik, Gitti hepsi birer,birer, Elem sizi keder kaldi geride. Ve acinan,boş gecen gunler, Koklanilan gul misali dalinda, Zaman solmuş. Ararsin dort bir yanda hasretle, Zaman kuşunu fakat, Heyhat gelmez bir daha. Ve sen donup bakarsinda, Toz pembe gecen gunlere, Koca bir ömru mazi, Nihayet bulmuş... Gedayi/Huseyin Muslu |