ELİM MECBUR
Yaşlandıkça tanıyorum organlarımı
Şaşırıyorum, ne çok organım varmış Oysa, tek parça gibi görürdüm kendimi eskiden Bir makinaydı vücudum İşlerdi sorunsuz, tıkır, tıkır. Yattımmı uyur kalktımmı zıpır Şimdi bir bir sayıyorum hepsini Görevlerini biliyorum Kaprislerini Zaaflarını Sevdiklerini Ve Nefret ettiklerini Neler neler yapıyorum bilseniz Nazını kırmak Memnun edebilmek için Tek tek her birini Ki her biri ayrı telden çalar Herbiri ayrı türkü okur Beynim azade değil artık Kalbime mecbur Elbet kolay olmuyor Benim sevdiklerim farklı Onların farklı Uymak sa arzularına İyiki ben değilim Elim mecbur |