ÖZLEMMİŞ
Bir isminde özlem miş
Çıktım bulmak için Evliya çelebi misali Uzun vadilerin, ovaların Sıra sıra dağların arkasında Bitmez tükenmez yollarda İçimde sana kavuşma arzusu.. Kızgın güneşin beynimi Eritircesine Masum, hareketleri kısıtlanmış Ecel teri dökercesine Lal, dilini yutmuş Gölgesine sığındığım Yaprakları ile beni serinleten Güzel kokulum Belkide sen.. Hasretin aklımı başımdan Almışcasına deli Hasta edercesine solgun Bir o kadar da vurgun, olsa da Kalbim korlar üzerinde serilmiş İçten içe pişirilmiş Kendinden habersiz Sana gelmek istesem de Ayaklarımda prangalar Martıların çığlıkları arasında İlerlemeye çalışıyorum Kavuşmak o kadar zor ki Ben ise o zorlukları birer birer Arkada bırakan masal kahramanları Edasıyla Bulutlar üzerinde uçup Güneşi aya , Ayı güneşe yaklaştırmak için Kollarımı alabildiğine Dua için açmış Kaf dağının doruklarında Sarayında mışıl mışıl uyuyan Rüyanda da olsa Tırmanırken doruklara , Elimden tutan Belkide sen Yabancı olamazsın Saklama kendini tanıdığımsın Kalbimi benden alan Sanığımsın. Sami Yüce 19/09/2019 |