Dilimi susturmayı öğrendim
Gün geldi
Dilimi susturdum Ardında çırpınırken… Kanadı kırık bir kuş gibi Çırpındım durdum… Susmayı öğrettim kendime..! Kalbim bu denli acıyorken Oysa öznesi sendin bu yüreğin.. Ben sensizliği Anlatamazken yüreğime Savaştım… En çokta da kendimle Geçeceğini umuyordum Ama geçmiyordu Azalmıyordu bile sancısı. Sen giderken… Yüreğimi susturamazken Dilimi susturmayı öğrendim. Çünkü gitmiştin Artık kelimelerim kifayetsiz Duygularım kimsesiz… Gidişin o gidiş… Sessiz sedasız Ve vedasız... Yeliz Algül 18.09.2019 |
Öylesine içten...
Öylesine derin anlamlı
Öyleyken bile
Umutlar sönmesin...
Yeni bir umut için
Eskisi bitmeli....
Güzel şiir için kutluyorum Kızım...