TUT YÜREĞİMDENTUT YÜREĞİMDEN Ömür tuvalinde mevsim sonbahar Düşüyor takvimden sarı yapraklar Sarmadan bedeni kara topraklar Bir çığır açalım tut yüreğimden Gülmüyor yüzüme sensiz aynalar Hasretle geçiyor günler haftalar Üstüme çöküyor bütün duvarlar Birlikte kaçalım tut yüreğimden Umut kervanına sarıp sevdayı Yoldaş eyleyelim güneşi ayı Koyup kadehlere ahde vefayı Beraber içelim tut yüreğimden Ölmeden kapanmaz bu yara izi Bülbül gibi konuşturur dilsizi Mutluluk yıllardır bekliyor bizi Vuslata uçalım tut yüreğimden MELAHAT ÇETİNKAYA |