Leylaklarım soldu
Üsküdar’da.
Haliç kadar karanlık kaldım
Yokuşlarında.

Sorgusuz infaz et beni,
Gizli cinnetler geçirmeden.
Çöplüğüne at,
Umarsız duyguların.

Ranzam soğuk,gel
Hücrem ol,
Dolaplarım ol
Mevsimlerini sakladığım.
Acım ol,sabrım ol,
Ham koruk ol,gel
Tuzuna bandığım.
Mahzun penceremde
Özgürlük kokan
Gece kuşum ol,gel...

Yeller alıyorum,
Uzak diyarlardan.
İdam sehbasına çıkarılmış yanlarımdan,
Ses çıkmıyor.
Velhasıl,
Kanıyorum,
Kanıyorum,
İnce ince...

Özgür dağlarım yemyeşildi,
Şimdi koyu bulvarlar.
Aşık Veysel ağlıyor içimde.
Kırık sazını çalıyorlar;
Kırılıyorum,
Kırılıyorum,
Bin kere...

Yıllarını alabilirsin saçlarımdan.
Yıldız yıldız
Düşmüş önüme teker teker.
Sayıyorum,
Sayıyorum,
Hece hece...

Bugün de bitti,
Tıpkı dünkü gibi.
Şiirlerimi yakabilirsin,
Ahmet Cemil gibi.
Gidiyorum,
Gidiyorum,
Anneme...