Bu dünyaya gelmişiz, gideceğiz...
Biz bunu önceden beri biliriz...
Anlayamıyorum neye güveniyoruz...
Allah ın buyruklarını neden bilmiyoruz.?.

Büyüyoruz, okula gidiyoruz...
Büyük bir derdimizin olduğunu sanıyoruz...
Geleceğimiz için sınavlara giriyoruz...
Bu dünyaya neden geldiğimizi bilmiyor muyuz?..

Kimimiz anne, kimimiz baba oluyoruz...
Önce çalışalım, nasıl olsa zaman var diyoruz...
Zaman geliyor, artık yaşlandık yapamıyoruz...
Dizlerimiz tutmuyor, yoruluyoruz...

Sonunda mezara gömülüyoruz...
Münker Nekir’i görüyoruz...
Rabb’in kim Nebin kim sorularını duyuyoruz...
Ömrümüz son bulmuş, işte o zaman anlıyoruz...

Yalvarıyoruz Allah’ a...
Bizi bir daha göndersin diye dünyaya...
Bu geçti uyayım buyruklara...
Hatırlayamadım seni bir ömür boyunca...

Pişmanlıklar içinde kıvransak da...
Yine de dönemiyoruz dünyaya...
Yapmalıydın her şeyi zamanında...
Allah’ı da çıkarmamalıydın aklında...

O an ah vah ediyoruz...
Saç baş yoluyoruz...
Bunda da fayda görmüyoruz...
Bin pişmanlıkla dünyaya dönmek istiyoruz...

Burdan sesleniyoruz dünyadakilere...
Ne olur bizim halimize düşmeyin diye...
Yardım edin fakire, yetime...
Her gününüzü geçirin ömrünüzün sonu diye!!!