SABIR TÜKENDİ (606.)
Ne çabuk geçti bunca seneler
Takvimlerde yapraklar bende zaman tükendi Aşka girdaba düşen azgın sular duruldu Aşka sınır çizdiğim mavi umman tükendi Ateşlere atıldım gönlüme kerbelayım Ağardı saçlarım büküldü belim Kimseye geçmez nazım ben kendime belayım Ardın sıra gitmekten dizde derman tükendi Anılar siliniyor umutlar söndüğünde Ne kalandan selam var ne habersiz gidende Ağrılar yoldaş oldu geceme gündüzüme Gurbet cehenneminde damarda kan tükendi Saçlarda ki her akın bunca hatırası var Ben size pes etmedim ruhumu yoran yıllar Suçlusu ben miyim yoksa kader mi Hükümsüzdür dediler dilde ferman tükendi Fatma Ayten Özgün |
Yarimi düşündüm yine düşümde
Gitti gurbet ele habar almadım
Züheylam der sessiz sessiz ağlarım...
Maziye daldım ...
Ağlattın beni Üstadem...