KARA TOPRAK
gençliğim yollarda hiraman halde
mutluluğa uzak tarumar halde buselerim hapis kurumuş lebde sen diye dökülsem kiraz dudaktan beyaz saçlarımın örttüğü yıllar sahipsiz kimsesiz kalmış anılar uykusuz,geceye gebe sancılar visalın sen diye görsem uzaktan ne kaldıki senden kederi götür dindir acımı dertleri bitir hasret kokacaksa koca bir ömür vaz geçtim sensiz kendim olmaktan saçlarımı öpüp okşayan kimdi yitik duygularım sahipsiz şimdi korkuyorum ömür fırtınam dindi kıskanırmısin kara topraktan |