Sen uzak bir şehirdeyken
Sen uzak bir şehirdeyken
Adınla kol kola dolaştım yalnızlığımı Dualar biriktirdim beyaz kelimeler koyup ellerime Hep giydiğim siyah ceketimi attım Zaten yakışmaz oldu sen yokken üzerime Soylu bir özlemim var şimdi Beni yoksul beni yoksun zannetme Gözyaslarımı örten renkler buldum mağazalarda Hem yağmurlar da eksik değil buralarda Caddelere yeni adlar koymakla meşgulüm şimdilik Sen uzak bir şehirdeyken Sen uzak bir şehirdeyken Hüzünler satın aldım ayların eylülünden Yokluğun büyük geldi de kalbime Küçük bir gemiden uzak bir yer ayırttım Denizlere döke döke gideceğim acılarımı Benim de bir yerim yurdum olmalı Benim de uzak şehirlerim olmalı |
Şiir karın doyurmaz ama gönül doyurur…
Şiir ruhun gıdasıdır…
.................................................... Saygı ve selamlar..