Hafif meşrepli edalar kentinde
Bir dar vaktin ikindisiydi işte yaşadığımız
Ki bulutlar siyaha siyaha kaçar,
Esmer bir fahişe kendine has tarzıyla kahkahalar atardı...
Ben kalkıp bir son vermek isterdim bu garip hezeyana
Bir son bu köhne düzene!
Lakin hiç dermanım olmazdı
Kapanır düşerdim dizlerine...

Hafif meşrepli edalar kentinde
Bir dar vaktin ikindisiydi işte yaşadığımız
Köşedeki dükkandan çıkan bozuk cd sesleri kulaklarımı tırmalar
Bir anlam veremediğim garip melodiler
Siyatik dertlerime dert katardı
Bir ’’gül’’ demek isterdim sana
Yahu bir demet gül vermek isterdim ellerine anlasana...

Hafif meşrepli edalar kentinde
Bir dar vaktin ikindisiydi işte yaşadığımız
Yaşanacak bir ton düşlere isyan
Atıp kendini kalabalıklara,
Alelacele duraklara koşardın...
Oysa Nuh’un gemisi değildi giden otobüsler
Eyub’un sabrı değildi bendeki de...
O zaman sen nerede,kiminle,neyi sınadın küçüğüm?

Dedim ya
Hafif meşrepli edalar kentinde
Bir dar vaktin ikindisiydi işte yaşadığmız
Yaşanacak onca şeye rağmen
Yaşlandığımız...
Ah bu yaşlanmışlığımız...

Aytekin AKAR