EYLÜL AKŞAMLARI
karanlığa veda ederken
saçlarının kıvrımlarında güzel sözler söyleyerek seher vaktinde sabaha.. tüm sıcaklığı avuçlarının küllendirerek göğsümü eşsiz simandaki beyazlıktan dimağıma düşen kor ateşleri tutarak salkımlarını koparmak sessizce dalmadan uykumuza her sabaha kazıdığımız aynı rûya.. unutmak nâmümkün hatırası ezvak-ı hülyâ! parmakların dans ederdi hassas sınırlarımda yutarak nefesini yepyeni bir heves ile gerdanında biterdi dudaklarım soluğun hızlandıkça.. izlerdim, yansıyan gölgeni titrerken duvarda ve yalnız bir adam için böylesi fedakâr olurdu ılıman Eylül akşamlarında.. |
hatırası ezvak-ı hülyâ!
parmakların dans ederdi
hassas sınırlarımda
yutarak nefesini
yepyeni bir heves ile
gerdanında biterdi dudaklarım
soluğun hızlandıkça..
izlerdim, yansıyan gölgeni
titrerken duvarda
ve yalnız bir adam için
böylesi fedakâr olurdu
ılıman Eylül akşamlarında..
Şairimi kutluyorum. Nice güzel şiirlere...