GÖNLÜMÜN GÖNLÜNE VEDASI
Uçsuz bucaksız bir şehrin, sanki en köhne yerinde duruyor gibiyim.
Her şey üstüme üstüme geliyor, ben ise hiçbir şeyi göğüsleyemiyorum. Kimseler yok yanımda, gölgem bile terk etmiş özümü. Tüm gücümü yitirdim ve düştüm yere. Ne yana dönsem kalkamıyorum. İmdat diyesim bile gelmiyor içimden, içim hüzün dolusu, içim karanlık yolcusu. Hoşça kal.. Yusuf BİTİM |