Deprem

Gökyüzünde şimşekler çaktı, yıldızlar aktı
Bir anda dünyamız karardı, kıyamet koptu,
Ağlayan, inleyen canlar yürek kararttı
Yer gürledi, toprak yarıldı, cihan ağlattı.
Ya Rab, kurtar bu hengameden cümlemizi
Selden, yangından, depremlerden koru bizi
Kur’an nuruyla doldur, uyandır gönlümüzü,
Yalvarıyoruz Allahım, duy bu sesimizi
Bizler günahkar kullarız, affeyle hepimizi.
Depremler, kıyamet provası, bilinsin hep,
O günden bugüne dersler alındı mı acep?
Rüşvete, kayırmaya engel olundu mu acep?
Merhametle, sevgiyle dolundu mu acep?
Binalardaki deprem gelip geçici, ne ki?
Yıkar, yenisini sağlam yaparsın belki,
Kalıcı deprem; gönülde, imanda inan ki!
Beyin felç, ruh dumurda, akıl iflas etmişse,
İnsanlar mankurtlaşmış, iz’an elden gitmişse,
Madde manayı boğmuş, irfan özden gitmişse,
Gözleri kin bürümüş, vicdan kalpten gitmişse…
Her günümüz depremdir, her anımız deprem,

Kazım Öztürk (ÖZTÜRKÇE) 17 Ağustos 2019/ ANKARA