Gülmeyip Ağlasam Sinem Dağlasamİnsana güvenmek boşuna çaba Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam! Kim merhamet eder, düştüysem dara Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam! Kanayan yaramı kimse görmüyor Herkes gülüşüme kanıp duruyor Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam Kalbimde acısı, narı sarıyor! Kendime doktorum yalnız gezerim Meskenim bozkırlar doğa süzerim Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam Ölmeden mezarım, eşer kazarım! Ararım manada insanda değil Kimse anlamıyor halimdir sefil Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam İsyandır bilirim, “Tövbe et cahil!” Bir dünya masalı öğrendim durdum Yaşanmaz hayali ömrümde kurdum Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam Boşuna başımı taşlara vurdum… Yemek içmek derdim oldu sürekli Görmedim kendimi dava yürekli Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam Düşünmedim hayra nedir gerekli! Aşk beyaz perdeden çıktı dışarı Yalan yanlış her şey aktı aşırı Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam Teselliymiş sandım, bildim başarı! Aynı kandan kardeş oldu yabancı Ele karışınca oldu yalancı Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam Gördüm üzülerek oldu kırıcı! Beni ancak Allah anlar, muhtacım! Aşkından terk ettim dünyada tacım Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam Çıktım yılan tenden, yaptım miracım… Saffet Kuramaz |