(bu şiirimi kadınlara,çocuklara ve gerçek dostlarımız hayvanlara ithaf ediyorum)

yağmurlardan sonra yağmurlar ağlar
içim katılıyor ey ruhum
bir bardak leylak kokulu su içmeliyim
Hiroşimadan sonra buruştu dünyanın nefesi
çocuk gelinler
çocuk cinayetleri
kadın katilleri
Aciz hayvanların üzerinde acizce güç gösterileri

karaktersiz ucube ruhlu gezegen
Ego’dan alıntı
sahte gölgelerden ibaretsin
mavi diye yutturduğun denizlerin kadar bulanıksın.

lal kuşları,lirik kuşlar,döş kırlangıçları
ıssız koylardaki martılar
seher bülbülleri
gece baykuşları
anlayacağın tüm kuşgiller
hepsi vazgeçti kanatlarından
sonsuz güzellikteki hayallere doldular.
geçip bu dünyadan.

yağmurlardan sonra yağmurlar doğar
hüzünlerden sonra şimşekler
gazeteler, televizyonlar
haber yapmanın gururu ile haykırırlar

kadınlar,anneler
yüreklerinden vurulurlar
baharları özlerler öldürülen kadınlar
öldükleri zamanlar
şarkılar,uzun romanlar gibi bakarlar
hüzünlerin seyreldiği bahar neşelerini
ve en pırıltılı kar büyülerini
çocukları öldüğünü anlamasınlar diye
kar masallarında
kardan kadın olurlar
güneş onları demonte edene kadar

yağmurlardan sonra yağmurlar ağlar
asırlık yeşil çınar sırlarını yüreğinden
binlerce yıl daha atmaz
söylemez
hangi ülkede aç bir çocuk
her ekmek dediğinde
hangi ekmek ağlamaz
utanıp ekmek olmaktan
tıka basa
haksızca doymuş milletlerin midelerinde
ufalanıp taş olur .


gül şelaleleri ,ruhuma doğru indikçe
rüzgarlı pencerem
okuduğum şiirler,hüzünler,kahkahalar
leylak denizleri
içim katılıyor ey ruhum
bir bardak yürek kokulu su içmeliyim

bu kadar acıya yürek mi kalır
utanmaz Dünya
ve minyatürü İnsan
sen en büyük çatlağı ar damarından aldın
momentum
hiç olmanın tam zamanı

ayşegül aşkım karagöz