MISRALAR SENİ ÇAĞIRIR
Elimde kalmış bir gonca gül damlatır yaşları mısra mısra,
Ruhuma dolanır dilimde garip yangın şarkısı... İçimde zamansız bülbül ağlatır aşkı çığlık çığlığa... Ve hergün biraz daha öldürür acımasızca kanat çırpışı... İşte gelip durmuşsam kapına ,vurmuşsam kendimi yollara, Mısralar seni çağırır ey gönlümdeki kızgın ateş... Çiçek açtır zemheride kanayan içli yaralarıma, Tadım tuzum kalmadı al götür bu sevdada ki yorgun ses... Cehennem rüzgarıyla çaldım kapını,çaldırdım aklımı, Ayaklar altında beni tarumar eden suskun nefesine Sensizliğin kıyametinde bıraktım gizlimi ,saklımı, kul ettin ,secde ettirdin beni kurşun gözlerinle... |