Babalar ve evlatlar...
ibrahim babasının inancını ret edince güzel de
ibrahim’in oğlu ibrahim’i ret edince çirkin öyle mi? dünya işte, vakti gelen fikirler ne baba dinler ne ata... ibrahim haklıydı zamanında.. çağ o çağdı... itiraz etmesi gerekiyordu. itiraz etti ve kazandı.. şimdi ise her zamanki gibi.. vakti gelmedi mi daha atalar dinini reddetmenin ! geçti ibrahimin devri, bitti o çağ... şimdi sıra ibrahim’e itiraz etmeli ismail’ler.. bu devirde gökten koç da göndermeyecektir Tanrı! gönderirse eğer kayda alırız kamerayla... yani belgeleriz... koç gelirse devam ederiz o zaman ki ismail’liğe.. şimdi ise size açık davet!!! haydi çağırın tüm dinlerinizi.. bir koç isteyip almaya güç yetirebilecek mi dualarınız! gelirse koç gökten; eyvallah atam.. istersen kesebilirsin boğazımı.. ne elimi ne bacağımı bağlama... ben dayanırım ve asla sana da zorluk çıkarmam.. eğer gelmezse gel evlatlarının önünde din diye durma! kabul mü?? şahsen sorarsanız bana hani sormazsınız da... şöyle demeliyim: ey atalar dini... ey habil kabil diyarının dinistleri...çöl vaazcıları... o çağ geçti.. atalarımı kandırmış olabilirsiniz... belki bir vakit atamdan dolayı ben de kanmışımdır size belki onlarca kuşak aldatmış da olabilirsiniz bizi.. bilin ki, geldiğiniz gibi gideceksiniz.. çünkü deniz bitti. |
bu konuda çok kafa yormamız gerekiyor
en azından bu şiirin açtığı mecradan
hareketle...kutluyorum agah gönlünüzü.
selam ve saygılar sunuyorum...