SEN GÜLMÜŞTÜN YA HANİ
Sen gülmüştün ya
hani, ben o gün çok ağlamıştım. Tanımıştım sesini. Beklediğim, uzak yolların yolcusu... Nasıl hissetmiştim Ya Rabbim, her zeremde sevgini ! Bu kadardı işte... Sonra; yol oldum. Her esen rüzgâr kırsada dallarımı, köklerime sarıldım. Yağmur beni anlattı, çöle çevirdi ateş. Yana yana kavururken... Çatlayan ruhum, darayken bile, duyuramadı feryadını. Yüreğime yazdı silemediğim, ucu kanlı bir kalemle adını. Ben ölüm dedim. ’O’doğum. O günden beri sözcükler; boğazımda dizilmiş. Söyleyemediğim kelimeler, boğum boğum. ~~~ Nigâr Güler 10.08.2017 |