Bükük yol kenarları
Bükük yol kenarları
Çıkrığımın eli Türkçe şiir yazıp Yaban okuyan dilim Kesileli dönüp bakmadığım çiçekler Siz özgür kalin... Şimdi sana format atıyorum Bir beni bilesin Birde kendini Kalkıp gidiyorum Kahvemin bittiği yere. Şiire gömdüğüm şehirler Asılı kalsın duvarlarında. tebelam Ölümüne sevdiğim yar Birde gölgesi Sahnede yine sen mi varsın... Benim yokluğumda Ben ağladım Senin boşluğunda ben yandım Kahrolsun dönmedin bahçeme Fesleğenler susuz kaldı Şimdi çek cebelitarıktan gemileri Bıraktığım göz yaşları koca bir okyonus sonsuzluğa bir öpücük bırakıyorum Öp beni sevgili... |
ne kadar saf
tertemiz duygulu
berrak su gibi duru
akıntısına kapılmamak elde değil
değerli şairim kutlarım