Kendi Kendimi Ben Nasıl Yaktım
Yeter demedin hiç uslanmadın
Kendi kendimi ben nasıl yaktım Yaptıklarından hiç utanmadın Kendi kendimi ben nasıl yıktım Temiz kalbimi açarak geldim Yüzün güldükçe sevindim güldüm Esirgemedim lokmamı böldüm Kendi kendimi ben nasıl yaktım Ne kadar yalan varsa söyledin Hayallerimi viran eyledin Kitabın yokmuş böyle neyledin Kendi kendimi ben nasıl yıktım Masum yüzünle beni kandırdın İhanet edip canım yandırdın Sırtımdan vurup hem inandırdın Kendi kendimi ben nasıl yıktım Beden satılmış, gülüşler sahte Vefa kalmamış yapılan ahde Yüreğim oldu çürümüş tahta Kendi kendimi ben nasıl yaktım Sevgiler yalan, sevenler yalan Sırtımda hançer geriye kalan İhanet kaldı yürekte dolan Kendi kendimi ben nasıl yaktım Dayan yüreğim dayan sancıya Alıştın artık bütün acıya Ölümüm yakın seslen hocaya Kendi kendimi ben nasıl yıktım Mustafa Ali AKBAŞ-25/07/2019 |
güzel şiirdi,
beğeniyle okudum