Hayat ve kadın...
Hayatı doğuran benim
Ne acı’ki hayatın utanç kaynağıda yine benim! Çünkü ben bir kadınım Üretip çoğaltan Doğurup büyüten Eğitip yürüten Yaşarsam ben yaşatabiliyorum Seversem ben sevdirebiliyorum Tıpkı toprak gibi Su gibi Ben soyununca çırılçıplak yadırgamayin Yalın hayat gibiyim Çünkü hayat denince Ben gerçeğin ta kendisiyim... YirmiDörtTemmuzİkibinondukuz Faruk Fahrettin ÖZCANAN |
Duyguları anlatan şiiri beğenerek okudum…
Okunan şiir güzellikler sunar…
............................................ Saygı ve selamlar..