hep öldük
hiç yaşamadık
ki
şu dünyanın
kahrına mutabık,
hayatı tek
nefes alıp vermek
öyle sandık öyle sandırdılar
işlerine geldiği gibi,

hep
dualarda
medet umduk
hiç bilmedik bilemedik
bir
hiçe
boşboğazlığın ta kendisiydi
bu
her gün
yatıp kalkmak gibi,

hep
sabırlar hapis
her şükür özleremize kilit
cennet teselliye daimi şerbet
iken
cehennem
de
kabuslardan
seç beğen al gibi,

hep
susturulduk
düşünce öcü
fikir
sustalı bıçak sanki
sıkıştırdılar bir yerlere
kimi din dedi kimi inanç
bir nevi esir gibi,

hep
böyle mi gidecek
sonsuzluğa
dek
uyumak mı kaderimiz
şartsız gafletin kucağında
kalmak mı gerekir
ebedi cehalette
bir ucube gibi,

sanmıyorum,
hep
yaşamak olmalı hedef
ölüme inat
gönlün icabı
sevmek sevilmek
tek icat olmalı
geriye bıraktığımız
bırakacağımız
bir insan gibi
her insan gibi...

* Berlin,24.07.2019 *

Talat Özgen