Sus,
Sus ki gözlerinin içinde boğulayım.
Sus ki varlığınla biraz daha avunayım.

Hani söz vermiştik aşkımıza,
Terk edip gitmek yok diye.
Hani bir şarkımız vardı ya,
Başa sarıp dinlediğimiz.
Hatırlar mısın ilk buluştuğumuz anı?
Sen evden dışarı gidiyorum diye çıkmıştın,
Bense zaten hep dışarıdaydım.
Peki ya ilk elini tuttuğum an?
Dünyalar benim olmuştu.
Sense küçük bir kız çocuğu gibi kızarmıştın.
Biraz utanmıştın ama mutluydun,
Ne kadar belli etmesen de huzurluydun.
Bana " Evet" dediğin günü hatırlıyor musun?
Evet hatırlıyorsun.
Beyazlar içinde meleklere benziyordun adeta.
Güzelliğin herkesi büyülemişti,
Yıllar seni hiç değiştirmedi.
Hala çok güzelsin.
Değişen tek şey
İlk defa beyazlar bu kadar yakışmadı,
İlk defa beyazlar seni açmadı.
Ve ilk defa sen beyazların içinde susuyor,
Bense başucun da ağlıyorum.
Ağlıyorum...
Gidişine değil
Biliyorum...
Sen şimdi gittiğin yerde çok mutlusun,
Huzurlusun.

Gözyaşlarım gidişine değil birtanem
Gözyaşlarım seni benden alan Tanrı’ya
Gözyaşlarım güzelliğine gölge düşüren beyazlara.