İÇİMDE Kİ ÇOCUK (580.)
Daha doğmadan yazılmış bizim kaderimiz
Biz aynı coğrafyanın çocuklarıyız Ben hayaller ülkesinin külkedisi Sense atlı prensim din benim Nedense içimde ki çocuk hep huzursuz Bastıramadım içindeki duygularını Ah çocuk vurgunum ben sana görmezden geldin Geçti gençlik yıllarım kırık dökük düşlerim Uykusuz gecelerin sabahında Uykuya yenik düştü gözlerim Hüzün dili türküler geldi aklıma Sürçtü dilim söyleyemedim Nice eylemler yaptırdı bana sensizliğin Müebbete mahkum ettiğin gözlerim seni arıyor Adımları hızlandı birden bu yorgun yüreğimin Sana koşmak sana gelmek istedim gelemedim Ne yana baksam senin hayalin Sanki duyacakmışsın gibi seslenirim Yoksa içimde ki çocuk sen değilmiydin Dalından kopan yaprak gibi soldu düşlerim Fatma Ayten Özgün |
ilhamın hep aynı güzellikte olsun
mutlu akşamlar diliyorum