ah ustam ahNe zaman bir sevgi hayali kursam Ansızın uyanıyorum be ustam Ne zaman durup bir yolunu sorsam Kaybolup da bulamıyorum ustam Bilmem ki benimki şans mı kader mi Ruhum yalnızlığı bir gün biter mi Yüreğim yanıyor acep geçer mi Ne zaman sönse harlıyorlar ustam Belki gönül kapını aralarım Gün görmez aşk sözcüğü sıralarım Ne zaman kabuk tutsa yaralarım Zalim olup da yarıyorlar ustam Kimi sevda demiş ömür bitirmiş Kimi mecnun olmuş akıl yitirmiş Madde onda mana anlam yitirmiş Altın olsam çamurluyorlar ustam Arsız dünyaya küsesim geliyor Dost bildiğin düşman olup gülüyor Bilseler bu garip ölüm soluyor Meleğe adres veriyorlar ustam Ne desem ki bilmiyorum vallaha Topunuz havale ettim Allah’a Ne yar olun bana ne dost bir daha Beddua olup yağıyorlar ustam F.OZYILDIRIM |