Şiir:@sonsuzluk_


Vazgeç diyorsun.
İnsan severken vazgeçebilir mi ?
Yürekten seven gidebilir mi?
Gitmesini istersin ve gittiğini zannedersin.
Gözleri çağlayan misali akar.
Dili lal olmuşçasına susar.
Ama; yüreği feryat figan adını haykırır.
Sen bunları bilemezsin.
✍✍✍
Ve sen bilemezsin,
Gece olunca sessiz çığlıklarımın, odanın dört duvarlarını nasıl dövdüğünü.
Her yastığa başımı koyuşumda yanaklarımı delen gözyaşlarımı,
Yorgan diye üstüme örttüğüm kabusları,
Sen bilemezsin.
✍✍✍
Cam kırıklığı misali sol yanına batan kalp kırıklarını,
Sana benzeyen her esmer adamı (kadını) sen zannedip yüreğinin ağzına gelmesini,
Adının geçtiği her cümlede gözyaşına boğulmanın ne olduğunu
Sen bilemezsin.
✍✍✍
Sen bilemezsin sevgili
Yokluğunun sancısıyla, zemheri ayaz altında yangın yeri gibi alev alan yüreğimin ağrısını.
Geceye ışık tutan yıldızlar,
Birde ay dede şahitti.
İsyana karışan hıçkırıklarıma..
✍✍✍
Ve..
Bu yaşadıklarımı onun ruhu bile duymaz.
Sonunda sessizce vazgeçersin.
Sonrasında.. Her gece,
Bu sevgiyi sana bahşeden Rabbine dua edersin.
Seni Sevmeyi bana lütfeden Allah’ım, seni unuttursun...