ÖZLÜYORSUN
Nasıl da özlüyorsun
O bundan habersiz Yüreğin onu arıyor Hâlâ eskisi gibi Her zaman gözlerin... Yokluğunu anladığında İşte o zaman Ne oluyorsa oluyor Bir acı oturuyor şurana Üzülürüyorsun Ama bir yararı yok. Üzülmenin de Gözünde uykusuz gecelerin Yorgunluğuyla başlıyorsun sabaha… Günler ayları Aylarsa yılları kovalayacaktır Kim bilir… Ve sonbaharda Dökülen yapraklar misali Soluyorsun Güneşi görmeyen yüzünle Hep sende kalıyor… Onun sana vermiş olduğu O buruk his Gönlünü bir daha kanatıyorsun Keşke gitmeseydi diye diye O yara Kabuk da tutmuyor. Yeliz Algül 12.07.2019 |
Ama o kadar güzel olmaz ki
"Ancak bu kadar güzel olmayabilirdi" dersin...