Can Yakar HatıralarAklıma geldikçe hatıralar Şimşeğin pişirdiği kılıcın açtığı yarayla acı verir Toprak kurak Ve Çatlak Bekleyen insandan geçilmez üstünde sayısız durak Savurur toz toprak Estikçe Latin dansı ritmiyle kumlara hükmeden …/An tutsak ettikçe bağlanan umutlar erir Eridikçe akıl delirir! …/ Ey mızrağı elindeki vahşi Hamza’yı bırakacaklar mı sandın kabirsiz Sen oldun cahillerin başı Yayıkta sallanırken ayranın değişimine sabırsız Hani “sütüme ne oldu?” diyen çocuktun şükürsüz Karanlığa bulanmış mirasyedi ağlayışında kaymağı durmadan yeren sahteydi döktüğün gözyaşı …/Körlenmiş ön yargı ile bakınca karanlık zindanlara benzeyen duvarlardan Gülünü soldurup pervasızca atarken dikenlerini döktüğünde kaçardın acıyla nazarlardan! …/ Kime faydası oldu ürettiysen! der eserin Dur soluklan cahil der onu okuyanlar varsa eğer At… İlk önce gözlerinde dinmeyen kederin Aklına geldikçe hatıralar canlansın hıçkırıklarla Dökülsün ağıtların kuruttuğun topraklara Can versin …/Yoksa heykelimin ruhu yokmuş meğer Diyeceksin çıraklarına… …/ Aklına geldikçe hatıralar Başkasına model olmuşsun ellerinde yaptığın haritalar “Dur” diyecek olursun Ben ettim sen etme! Yolun sonu uçurum gitme! Dersin de …/İsyanı öğretmişsin öğütlerde Akıl kısa, boy yarışır söğütlerle! …/ Gidersin nasıl da kendinden emin Peygamberden başka var mı emin söylesene “Ben” der “Bilirim sana ne!” Ey cahil peygamber bile “Ben” dememiş, Katmamış benden bir tek harf hadisine! Akacak kan da damarda durur mu? Hiç kurt geceleri boşa ulur mu? O uçurum nar olmuş sanki cehennem alevi Tövbe kapısı açık sönmüyor hiç feneri …/Korkunun ecele faydası yokmuş meğer Dünyaysa söz eğer Diyeceksin çıraklarına! …/ Aklıma geldikçe hatıralar Görüyorum kabirlere kefensiz yatırırlar Yoksa şehit mi oldum der ölen sevinerek Kan arar durur teninde gezinerek …/Şaşırdım kaldım yok işte bir tek kan lekesi! Nerede der, şehitlik hissettiren doğurtan ebesi Kahramansın diyorlar işitirken sesleri Kadehler kalkıyor kutluyorlar zaferini Dikilir heykelin bir zaman sonra Pislerken üzerini derler “Niçin giyinmez soyka” …/ Senden sonrada heykelin eceli tatmış Saddam gibi toprağın içine batmış! …/ Gaipten sesler gelir, Sende iman mı vardı ki olsun şehitlik ruhu Dünya der dururdun, değiştirmezdin o berbat alışkanlık huyunu Hanlar, saraylar, altınlar yığdın Yemeden terk ettin biriktirdiğin etini, budunu… Kalbimde sürgün hatıralar Anlatmakla bitmez bu satırlar Lakin toprağa karışınca ten Tasavvur eder her can …/Çölün ateşiyle yanar kavrulur Okundukça amel "Ben" savrulur! Saffet Kuramaz |
Duyguların anlatımı ve anlamı güzel şiirde...
Kutlarım...
............................................... Saygı ve selamlar..