NE ZAMAN İÇİME DÜŞSE HASRETİNNe zaman ki içime senin hasretin düşer, Karıncanın kanadı kırılmıştır o anda. Çaresizlik diz boyu, faniymiş cümle beşer Elim kolum bağlanmış, her bir zerrem bir yanda. Zaman çok acımasız, bak seni aldı bizden Yılların yorgunluğu derman çekildi dizden İnan ki çıkması zor, yaşam denen dehlizden Yüreğim çok dağlanmış, hem de kötü zamanda. Görmüyor gözler neden? Çalışmıyor beş duyu Sanma taştan demirden, varolmuş insan soyu Bir şey gelmiyor elden, acılar hep diz boyu Dert üst üste tığlanmış yürek denen limanda. Gitmeyecek sanmıştım, gittin de öldü düşüm Yüzümü al al etti, hep sevdiğin gülüşüm Bırakıp gittin işte, bu da benim ölüşüm Benle gönül eğlenmiş sandım ahdı amanda. Bu gidişin ardından ne söylesem az gelir Temmuz bir kara kıştır, hiç sanmam ki yaz gelir! Ne zaman annem desem, peşinden avaz gelir Bir çok düğüm düğlenmiş, tümü gizli imanda. Sensizliğe alışmak kolay değildir asla Dosteli yaşasa da içindeki bu yasla Yüreğini dinliyor "annemmm!" diyen her susla Ela gözler buğlanmış sana giden ummanda. Yokluğu ölüme eş insan varsa onu arayıp bulacağımız tek yer annelerin bulunduğu yerdir. 7yıl önce bir sabah vaktinde kaybettiğimiz can yüreğime... 10.07.2019 Niksar |