kaf dağıBenim hayatım hep bir romanın başlangıcıydı. Önce el hazırda neyim varsa faslını çok geriye atmayı başardım. Çocukluğumu avuçlarımın arasında nefeslendirip, ceplerime koymayı uygun buldum. Sonrasını ne siz söyleyin neden ben işte o ha orada duruyor. Koyun gibi gençlik ve içine çürüyen mizansel düşünceler birini alır birini uğurladım. Mesela! kaval kemiğimde kaval yapıldığını düşündüğümden ise kötürüm âşık havalarına rahatça uyum sağlamışım çala çala ömrümü yemişim de. Gerisi bakın nasıl geldi uyanıklık beli kısımlara ayrıldığını biliyorum ama hep her haline uyur gezen biri olmalıydı. gecenin yüzü suyu hürmetine sırtı döşekte az bekleyenden ve iyi marka bir pijama terlik özürüm kabahatine büyük ama iki tatlı söze kırklandım Öğün şaşkını aşklar damaklarıma yapışan dilim kadar suç üstlendi. İki hayal kaçkını cümleyi deviremedim şu Kaf dağında. ona yanıyorum!.. |
Şahane bir şiir…
Şiir güzelliğin aynasıdır…
....................................... Selam ve saygılar..