KIRIŞIYORDU MAZİNİN GENİŞ YÜZÜ
Renkli bir binada
Griye çalıyordu hayaller Duvar bile anlıyordu her şeyi Kararıyordu bir solukta Sessizlikte büyüyordu Susmanın tarifsiz yangını Acı serpiyordu hayat En taze umutların üstüne Neşesi kaçmıştı mevsimin Saatler yavaş Geceler yorgun Bakışlar dönerken sokaktan Pencerede aynı son Ücretsizdi yalnızlığın bileti Ve bitmiyordu İnsanın kendine yolculuğu Keşkeler durağında bilindik ağıt Kırışıyordu mazinin geniş yüzü Yalvaç - 7 Temmuz 2019 |
Şahane bir şiir…
Şiir güzelliğin aynasıdır…
....................................... Selam ve saygılar..