VURUN KAHPEYİne anneler vardır doğurur atar sokağa sahip çıkmaz evladâ bir sütü esirger bahaneler hep aynıdır bakamadım derler ... ne anneler vardır sarılmayı bilmez oğul’a yolda gördüğü çocuğa sarılır esirgeme yurduna gider de insan sanırsın ... ne aciz anneler vardır duygu yüklü şiirler yazar ben gibi çocuk büyür gelişir üniversiteyi bursla kazanır annesinin evinde arasıra misafir kalır okul biter eli iş tutar ama yaranamaz anneye ne de hayata çocuk zaten gururludur beklemez ne vefa ne de acıma annenin ise haramdır sarılması çocuğa koklaması, içine çekmesi hak etmemiştir ki çocuk misafir, anne yabancı bakışırlar,sohbet koyudur koyu olmasına da... annenin elinde sadece hastahane kağıdı mavi bir bilezik, birde doğum tarihi hesabı ödenmiş fatura,siyah beyaz bir resim annenin kucağındaki ilk koklayış sonrası yoktur zaten ... ne annler vardır sahip çıkmaz oğul’a birde bekler anneler günü elini öptürmeye,bilmezki evlat o ele... ve o kahpe bekler geleceği günü inatla mezâr taşına güvendiği için ... evlât oraya gelirse duâ’yamı gelir şer’remi... ayşe yayman |
sevgiler;)