Bir Zamanlar
Hani ya, biz bir zamanlar
Kahve içer fal bakardık Mazi oldu o anılar Ufuklara bakakaldık Yüklü kısmetin olurdu Tabağının dip kısmında Yanlızlık beni bulurdu Kimsesizler rıhtımında Bulutlar hep küme küme Şehrimizde dolaşırdı Dilimde bir kırık nağme Elim ayağım üşürdü Bir yol geçiyor vâdiden Yüce dağlar zirvesine Bahtım dönecek yeniden Bak feleğin cilvesine İbrahim Taşdemir |
tertemiz berrak su gibi duru
akıntısına kapılmamak elde değil
değerli şairim kutlarım