DUDAK DEĞMEZ
DUDAK DEĞMEZ
Özü sözü yalan yar, duy perişan ahvalim Meşk dergâhında parlarken ziyam, artık söndüm Dil kilitli dudakdeğmez’ im bitti sualim Dert muamma tabip ateş iken küle döndüm Gönül her dem hasret çeker yârin uzağında Pişip durdu sol yanım gecenin sazağında Şer ile yoğrulmuşken feleğin tuzağında Bilinmezliklerde ihanet-i dil-e kandım Hu çekerken deli gönül, Elif’e şerh düşer Gönül ’ki mücrim halde meşk ateşinde pişer Taht kurmuşken kalbe ayrılık serde us şaşar Aşikârken aşk-ı halim, ol yâre ayandım Düş fakiriyim, yar olmayan düşe daldırır Yar deyi inleyen gönlüme hicran doldurur Ağlar çeşm-i siyahım bağda gülü soldurur Bağımda bitmeyen gülün alına boyandım Yoğruldu ömrüm acıyla aç bi-ilaç derde Nasibin ayrılık der ol felek, vuslat nerde Mecnun oldum sayende akıl kalmadı serde Kerem oldum olmayan yârin harına yandım Kördüğüm oldu kalp bu aşkın muammasında Dert dikiş tutmaz, gönül bohçamın yamasında Divane’ mi ararsın, Yusuf’ un simasında Anladım yar, bu hayatta artık bir ziyandım _______________ Saklı Düşlerim _ |
Severek ve haz alarak okunan dizeler…
Güzel şiirdi, tebrikler...
....................................... Selam ve saygılar..