Mavi
Hep maviydi.
Başı mavi sonu mavi. Ezeli dostu, düşmanı. Sessizliği çığlığı, herşeyiydi mavi. Kimsesizliği bazen çokluğu. Dalgaları köpürdüğünde öfkesi deliliği neşesi. Gecenin sükunetinde suskunluğu dinginliği yine mavi. Asaletine, mavinin binbir tonuna hayranlığı özlemi . Tam kıyısındayken dahi hasreti. Kavuşalamayan sevgilinin adı mavi... Mai |