UMUT (555.)
Bir bahar sabahı bir rüzgar esti
Aklımı durdurdu kalbimi kesti Yaktı küle çevirdi o anda beni Çok özledim seni görmeye geldim Sakladın aylarca görmedim yüzün Ne çabuk unuttun görmüyor gözün Üzerime yığdın binlerce hüzün Senden bir cevap almaya geldim Düşürdün kalbime aşk ateşini İçime bir hasret oturuverdi Yüreğim yerinden sökülüverdi Felekten bir gece çalmaya geldim Özleminle yandım kapına geldim Kaldırdım başımı yüzüne baktım İçinde eridi yandı gözlerim Gülen gözlerini görmeye geldim Bütün aradığımı ben sende buldum Sevgiyi şefkati hep sende gördüm Gençlik elden gitti yok bir beklentim Güzel günlerimi anmaya geldim Tan yeri doğarken görmek var seni İçli şarkılara bulmak var seni Ne olur bir kere sende gör beni Sana son sözünü sormaya geldim Gündüzüm karardı gecem bitmiyor Sensiz hayat bedbaht artık gitmiyor Ağzından bir kelam çıksın ne olur Son kere vedamı yapmaya geldim Fatma Ayten Özgün |
Bu çaba ona çoğu zaman sorun çözme görevini unutturur.
............................................... Jean Monne..
............................................ Saygı ve selamlar..