Nan/kör
İnsandır deyip
Sırtını yaslama Her beşer-i ademe Gün gelir menfaati biter Derini yüzüp çadır yapar hırsına Çarmıha gerer tüm iyi niyetlerini Senin sırlarını seyyah eyler, çığırtkan Satar en ucuza haraç mezat ve kelepir Düşman faklarında pazarlar bakir güven’i Küstahlığı kabarır habire kibirlendikçe Sen hep alttan alırsın, görgün ve edebince Onun hadsizliği yükselir kademe kademe Verdiğin değerden kanatlandığını unutup İnsandan mamül adam olduğunu sanıp, Her türlü vicdan körlüğünü de yedeğine alıp Rezilliğin de en dibine şuursuz dalıp dalıp Düştüğü kuburda kokulu layığına bulanır Şimdi Nan’a Kör/dür ar/tık nankör seyyare İkizini bulmuş gibi uçar teyyare teyyare 26:Haziran:2019 (*Nan=Ekmek) Ahmet Karbeş |
Duygunun ve duyarlılığın anlatıldığı şahane bir şiir...
Tebrik ederim…
....................................Saygı ve selamlar.