SEN OLMAYINCA
sen olmayınca
göğümün yıldızları söndü ay çıkmayı unuttu güneş bulutların arkasına saklandı durdu duvardaki saatin pili bitti çamaşır ve bulaşık makinası bozuldu yürek yangınlarım yetmezmiş gibi diz ağrılarımda arttı velhasıl her şey çamura battı sen olmayınca bütün sesler kesildi yağmurlar bile yağmaz oldu kuşlar mateme büründü benimse gözlerim yaşardı boğazım doldu sen olmayınca bahçem sefilleri oynadı durdu ya kurudular yada suçlu gibi boyunlarını büktüler hülasa; kaybolup gittiler hepsi hapı yuttu sen olmayınca kimse alım gülüm demiyor hepsi irim kırım ediyor kimse de senin gibi ta yürekten sevmiyor vır, vır dırdır ediyor işte |