...şehit Eren Bülbül’e rahmetle....

ERENler bağından koparıldı gül
Gözyaşı sel gibi aktı da gitti
Hain kurşunuyla susunca BÜLBÜL...
Hasreti yürekler yaktı da gitti

Genç yaşta şehadet şerbeti içti
Atlas kefenini melekler biçti
Dünya gurbetinden sılaya göçtü
Son kere bayrağa baktı da gitti

Acı katmerleşti, çağlayıp durdu
Sevenler peşinden ağlayıp durdu
Hüzün yürekleri dağlayıp durdu
Şimşekler misali çaktı da gitti

Maçka’nın dağları sislendi canlar!...
İman sofrasından beslendi canlar!...
Meçhul bir ses ona seslendi canlar!...
Şehadet tacını taktı da gitti

Bir dağın üstüne bir dağ yıkıldı
Goncagül kurudu, bir bağ yıkıldı
Kokuştu zamane, bir çağ yıkıldı
Gurbetten sılaya çıktı da gitti

Acılardan umut derdi Bülbül’üm!...
Hicrandan vuslata erdi Bülbül’üm!...
Canını yurt için verdi Bülbül’üm!...
Bütün engelleri yıktı da gitti

Kurşun konuşunca diller lâl oldu
Şehit çınarında Eren dal oldu
Bayrağın üstünde sanki al oldu
Canların canını sıktı da gitti

Gönül mülkü harap, viran olmuştur
Yürekler ateşten niran olmuştur
Şehidin yoldaşı Kur’an olmuştur
Bizi hâlden hâle soktu da gitti

Dünya uykusundan o an ayıldı
Misk ü anber gibi koku yayıldı
Hakk’ın nazarında şehit sayıldı
Karanfiller gibi koktu da gitti

M. NİHAT MALKOÇ