HAYAT ÇOK YORDUN BENİ
HAYAT ÇOK YORDUN BENİ
Hayat yordun, tükettin beni Çaldın çırptın tüm benliğimi Sardın başıma tüm kötüleri Namerde kul köle ettin gençliğimi Verdiğin bir parça umut kar eylemedi Vurdun sineme acıttın beni Bilerek kırdın, yaraladın yüreğimi Ahım sanadır bil bu gerçeği Çıkmazın içindeyim dertlerim dinmez Bakma gülüşüme ahvalim bilinmez Ömrümün hikayesi inan çekilmez Filiz gururludur önünde eğilmez Küsmüş bana aynalar Bakmaya ne gerek var Geçip gitti işte aylar yıllar Bilirim dönmez artık baharlar Öyle yük yükledinki omuzlarıma Takatım kalmadı taşımaya İzin ver soluklanayım şu köhne kenarda Ayrılık vakti gelince giderim nasılsa Filiz Bahcıvan |
umulmadık ağlar ördün
ben mi kör idim
sen mi ahraz oldun
bilemedim
harika
tebrikler
kadirşinas yüreğin ve asil gönlün asla dert görmesin
saygı ve sevgilerimle