Yitirdim seni
Bir benim,bir kalem,bir de yanan şam (mum)
Yine hüzünlüyüm,yine perişan. Söyütler saçını yoldu bu akşam, Elim ellerinde yitirdim seni. Neyime gerektir sensiz bu dünya, Söyle...hakikat mı yoksa bu ruya? Kendimi çok mağrur gösterdim guya, Gözüm gözlerinde yitirdim seni. Bu nasıl talihdi,bu nasıl gerdiş Gözümde bahar da oldu karlı kış. Susuz bahçemize yağmamış yağış Gülüm qonca iken yitirdim seni. Aşksız yaşayar mı sence bu yürek, Bu kadar çileler çekilir mi tek?. Yalana dönüştü sevgimiz gerçek Kendim bile-bile yitirdim seni. Hastaydım,derdimin dermanı sendin Sen şair gönlümü köz-köz eyledin. Sevgilim,bu bahar düğün var dedin Gözümde göz yaşı yitirdim seni. Üzgünüm,ben daha güle bilmerim, Senden başkasını seve bilmerim. Ellere yar olsan,senden küserim Öyle yana-yana yitirdim seni. |