YETMİYOR YOLDAŞ
YETMİYOR YOLDAŞ
Ak Sakallına makas vurmayan. Katillere meydan okuyan. Sehpada taburayı tekmeliyen. Halkın yoluna kurban olan. Despotlara boyun eğmeyen. Koca yürekli asırlık çınar. Gazetelere göre şaki. Dersimin önderi. Dar dikilmiş Buğday meydanına. Karanlık çökmüştü Elaziza. İsanlığa can verdi Seyit Rıza. Hırsında molozlar döküldü dağlarda. Hain kurşunlar çalındı. Canlar bedende alındı. Tankların arkasına takıldı. Zındanlar zifiri karanlıktı. Özgürlük adına. Üç kibriti bağımsızlığa adadı. Aydınlığı Ahmed’den dışarıya taşıdı. Güneşti Newrozda doğan. Özgürlüğe Can sunan. Korkusuz yiğit Mazlum Doğan. Dağ taş bombalandı. Kurd kuş yerinde kalmadı. Ormanlar yandı. Ceylanlar yavrularını aradı. Pepuk dağ tepe dolandı. Sesi kayalarda yankılandı. Bir acı diğerini kovaladı. Binlerce direniş vadrı. Gerçekler yaşandı. Halklar umutlandı. Rojava ayaklandı. Doğuda şafaklar aydınlandı. Dersim dağlarına. Özgürlük kavgasına sevdalandı. Sinsi tuzaklar hazırlandı. Baskılar sınır tanımadı. Pariste canlar alındı. Halklara can oldular. Can verdi dünya gurbetine. Cansız Sakine. Ciger oksijeni kaçak soluyor. Dil, inanç, yaşam yasaklanıyor. Doruklarda, vadilerde canlanıyor. Dereler deli dolu akıyor. Kızılırmak, Aras, Dicle ve Fıratlar. Toprakta fışkırıyorlar. Kuzular ağaçların gölgesinde. Korkusuz bir yüreğin sesinde. Özgürlük türküsü çıkıyor kara düzende. Torbasında bir kitab, bir baş soğan. Dersime can verdi. Can verdi Delil Doğan. Sonsuz bir destan. Henüz yazılmamış bu sevda. Güneşin sarı renginde akar. Hangi cümlelere sığar. Nasıl anlatı. Ali Baba. Oğlunun cesedini taşıyan hamala. Sır vermeyen yiğit. Ser verdi. Geleceğe can verdi İbrahim Kaypakkaya. Kitaplara sığmaz. Yükseklerde dökülür yüreğimdeki acı. Dağı taşı deler geçer. Tahamül sınırlarını yıkar. Buzulların altında çıkar. Gelinlerin yüreğine akan yaşlar. Meydanları doldurdular. Beyaz tülbentli Cumatresi annaları. Direnen annalar. Bacılarımız. Sise Annayla. Anadır yoldaşlarımız. Güneş doğdu müjdemiz var. Yürekler başka atıyor bu bahar. Zulmün coğrafyasında. Despotlarında bir sonu var. Ortadoğuya ordanda dünyaya. Yakın bir sabahta. Gelecek büyük zaferler var. Göğüslerde heyecan. Coşkuyla dolmuş alan. Barış elçisi Hak ile Hakdaş. Barışa can verdi. Can verdi Tahir Elçi yoldaş. Bu destan şiire sığmadı. Kalemin takatı kalmadı Seyid Oğlu der gerçekleri yaşayanlar. Barışı getirir yürekleriyle savaşanlar. Hangi dağlarda, hangi tipiye, borana anlattılar. Özgürlük kavgasına kurban olanlar. Dar geliyor dar tüm lugatlar. Denizi, Cevahiri ve daha binlerce yiğidi. Ayrıca Gazide, Gezide, Suruçta. Birde Ankara Garında. Halayın başında bir baş. Demokrasiye can verdiler. Canlarını verdi yüzüç Yoldaş. 18 Haziran 2019 Berlin Ali Koçak |
Sevda yüklü çok güzel bir şiir…
Yazan yüreğinize sağlık...
....................................Saygı ve selamlar.