Suya Yaz
Elinden aşkı alınmış çocuklar gibi ağlar
mevsim karaya düştüğünde oyunu yarım kalan ağaçlar yolda ceplerine yıldırım dolduran sarhoş ki iner ve çıkar ölümü seven birileriyle hiçbiri diğerine benzemez bir heves bırakırlar kalktıkları yerde kader gelincikler gökyüzünün yansısı bulut ağzı eş ruh dönümlü yalnızlık kahpe kusar gitmeyeceksin sen yine de unutacaksın yüreği elinden alınmış çocuklar gibi mevsim karaya düştüğünde boşlukta çocuklar gibi ağlar parmakları bir bebeğin parmakları ölüm hayattan bir ramak; annemiz bizi çağırıyor kırlangıç! annemiz bizi çağırıyor kırlangıç! 96’ Üsküdar |