SEN YOKTUN
Bu gece ay doğdu yıldız göründü
Yokluğun vardı da yalnız sen yoktun Gece ıssız sessizliğe büründü Sensizlik vardı da yalnız sen yoktun * Mateme bürünmüş bulutlar ağlar Üstüme serpilir yağan yağmurlar Ağladı yazdığım öksüz satırlar Hasretin vardı da yalnız sen yoktun * Boynunu eğdiler güller laleler Sarardı bir anda yeşil bahçeler Dizildi gönlüme kırık nağmeler Şiirlerin vardı yalnız sen yoktun * Bir kelime düştü dilden heceye Sığmıyor yüreğim güne geceye Dayanmaz yüreğim bu işkenceye Gözyaşım vardı da yalnız sen yoktun * Ötmüyor bülbüller artık sustular Yüzüme gülmüyor gayrı küstüler Gördüğüm rüyalar yardan düştüler Hayalin vardı da yalnız sen yoktun |