Bir garip yolcu
BİR GARİP YOLCU
Gri Bir hortum dönüyor etrafımda Çıkmaya çalıştıkça çekiyor kendine Çarpanlarla bölenler tolayan çıkaranlarla Elde var sıfır, dönüyorum benliğime özüme Yaradan’a boyun büküp aşkını aldım gönlüme. Cebelleşiyor arafta sendeliyor yıllarca Kim için çırpınıyor, kalp kime çarpıyor Labirent dön dolaş aynı yere çıkıyor Akıl önde yürek arkasında çatışıyor Yaradan’a boyun büküp çıkışını aldım gönlüme Rabbim vermiş bir çok hüner elime Yak meşaleni yürü ileriye ilimle Görmemişim sızan ışığı gözümle Görememişim gri hortumdan ileriyi Yaradan’a boyun büküp ışığını aldım gönlüme GARip ömrüme eklenenler imtihanım Bir tren yolculuğu uzun sınavım Her durakta yeni yüzlere selamım Karanlıktan güneşe çıkan ahvalım Yaradan’a boyun büküp aşkını aldım gönlüme Sevgi Gültekin |