AYRANCI KÖYLERİNE MANİLER " KARAMAN "

Başla Resul Akgöl den
Düşle Resul Akgöl den
Bilerek kuruttular;
Taşla Resul Akgöl den

Yirmi’ki köy artısı
Ulu Musa tartısı
Ayrancı Karaman’ın;
Toroslar dan örtüsü

Kekik kokan dağı var
Höyüğü var bağı var
Ne büyükmüş Ambar köy;
On bin nüfus sağı var

Yan başı tren yolu
Bahçeler sağı solu
Güz yoğurdu çok meşhur;
Ağızboğaz süt dolu

Koyun kuzu meleşir
Al memeler eleşir
Çalışıyor durmadan;
Ağızboğaz gelişir

Akkoya ya çıkalım
Seyrine bir bakalım
Ne güzelsin Akpınar;
Sana Türkü yakalım

Dağına çık buranın
Yaylası çok buranın
Berendi beş mahalle;
İnsanı tok buranın

Kanyonu Ulu Dere
Suyu akıyor nere
Berendi de gezindim;
Hayran oldum her yere

Kurulmuş bir dereye
Uzak düşmüş beriye
Büyük Koraş Köyünde;
Gençler gitmiş nereye

Tokoloğlu kayısı
Böğecik de dayısı
Ayrancı da bulunmaz;
Yok buranın ayısı

Buğdaylı adın güzel
Nimetle tadın güzel
Ayrancı nın gururu;
Erkeğin kadın güzel

Bahar güzel yaz güzel
Oğlan güzel kız güzel
Nakış nakış işlenir;
Çat köyünde s/öz güzel

Ayrancı nın bekidir
Adı çift’tir ikidir
Dokuzyol ve Orzala;
Çok çalışkan zekidir

Tarihten sözüm senin
Kulağım gözüm senin
Köyüm Divle Üçharman;
Ayrancı yüzüm senin

Tarih izi Atlas han
Arada gel gezip an
Ayrancı nın dibinde;
Hüyükburun köyü can

Divledir köyün aslı
Höyüğe sırtı yaslı
Azaldı Kale köyü;
Kalmadı genci yaşlı

Nohut pakla ekiyor
Arpa buğday biçiyor
Karaağaç köyümüz;
Yurda nimet saçıyor

Kavuklar’ın kavuğu
Yoktur dağı avuğu
Horozları ötmüyor
Kalmamış hiç tavuğu

Kavak vermiş adını
Halı dokur kadını
Toros dağın eteği;
Çokca yaşar ’yad’ını

Hışılayık akıyor
Güzelliği yakıyor
Kavaközü köyümüz;
Toroslar dan bakıyor

Torosların zirvesi
Silsilesi mervesi
Kayaönü köyümüz;
Mersin ili kirvesi

Abı-hayat özünde
Yalan olmaz sözünde
Kayaönü ne güzel
Yaylası var düzünde

Kıraman ah Kıraman
Artık burda duramam
Ayrancıyı terk etmiş;
Sevdiğim ah yar aman

Kıramanın deresi
Ayrancı da neresi
Uzak değil çok yakın;
Hemen şura ’sere’si

Küçük koraş kızları
Pek tatlıdır nazları
Ayrancı uzak amma;
Serin olur yazları

Kız saçların belikli
Şal kırmızı kelikli
Benim sevdiğim güzel;
Ayrancı’lı Melikli

Pınarkaya’m güzelsin
Benim için özelsin
Senin has adın Divaz;
Tarih boyu ezelsin

Kızlar halı dokuyor
Burdan tarih kokuyor
Ayrancı Saray Köyü’;
İlim irfan okuyor

Altı mağra üstü ev
Tarih içinde bir dev
Burası Saray köyü;
Sev kardeşim durma sev

Sevgi muhabbet duyu
Yörük Türkmendir soyu
Örf adetine bağlı;
Tarifim Yarıkkuyu

Kiraz dağı eteği
Ayrancı yurd otağı
Kim bilmez Musa Köyü;
Yiğitlerin yatağı

Bu köyün adı Ulu
Yaradanın var kulu
Ayrancıya bakıyor;
Yanı başında yolu

Divle’nin asıl özü
Güvenilir her sözü
Gurbetçisi pek çoktur;
Yakıyor ateş közü

Lezzetlidir sarması
Bulgurundan yarması
Ağdışar Akçaşehir
Yörük Türkmen karması

Karapınar da obruk
Görmeyenleri kır’bük
En az yüz bin kuyu var;
Yer altı sanki ıbrık*

Hilmi dede Atlas han
Ereğli’dir Karaman
Meke Akgöl kurudu;
İşitip duyuyorsan

Maniler burda bitmez
Resuli zorda gitmez
Yirmi dört can köyü var;
Ayrancı’yı yaz yetmez
...........11.06.2019
Resul Civcik"Ozan Resuli"Ayrancı/Karaman
............................................................................................
Bu Bölümde ki Maniler Karaman İli Ayrancı İlçesinin
22 Köyü ve Köy statüsünden nufus yetersizliği nedeniyle
Mahalle statüsüne dönüştürülmüş iki köyünü de içine almış
Maniler dağarcığını kapsar
Manilerimiz aracılığıyla Ayrancı köylerinide anlatmaya çalıştım.
Umarım gelecek nesillere bir ışık bir yol olur.
Ayrancı Halkına ithaf olunur
Türk Kültürü Edebiyatımıza Hayırlı olması temennisi ile.
Okuyan Hisseden Anlayan Canlara Çok Teşekür ederim
................................................................................................
Edebiyatımızın Temel taşları Manilerimizi yaşatmak adına
Maniler yazmaya Devam ediyorum.
Her yöreye her bölgeye uygun YÖRÜK TÜRKMEN MANİLERİ
İlgi alaka gösteren Canlara Sevgilerimle ŞİİR tadında kalınız.