Bensiz Yattığın O Yataklardane zaman yüzümde bir tebessüm olsa ne zaman mutlu hissetsem kendimi içimde içimin en derininde saklı duran bir gözyaşı çıkar kirpiklerime oturur ağlarım ne zaman, çocuksu bir neşe kaplasa benliğimi yokluğun gelir aklıma susarım seni acısı olmayan bir yürekle sevemedim elini her tuttuğumda bilirdim avuçlarımdan sıyrılacağını kopacağını bilirdim yağmurlar yağardı sokaklarıma ıslak kaldırımlar sönen sokak lambaları ve koşuşan bir telaş vardı içimde sensizlik olmalı evet sensizlik kaybolup gittiğim ıssız bir şehirde bulurdum kendimi tanımadığım bilmediğim sokaklar karanlık ve sessizliğin hüküm kıldığı yemyeşil yaprakların arasında gördüğüm tek bir beyaz lale gibi hep içimde kal içimin en derinlerinde gözlerimi kapatıp seni düşlediğim akşamlarda aç yapraklarını aç ki yalnızca benim olduğunu bileyim durmadan işleyen bir zaman durmadan kayan yıldızlar gibi elimi uzatıp tutamadığım gözlerine bakamadığım her dakika çalınmış ve boşa geçen anlarımız için ben ağlarım sen bensiz yattığın o yataklarda beni düşünmesende olur aşkım 03,06,2008 bil ki sevda düşmüş yüreğinin bir köşesinde tutunabildiğin tek daldır umut o umut ki yalnızlığa mahkum aşkım benim senin olamadığım yerde Ertuğrul Bayam |
sevgi ve saygıyla...