AH ÖMÜR
AH ÖMÜR
Dağ gibi bilir hayatı ezbere Ruhudur yeryüzünün dağlar gider Anlamsız bakışlar nereye gider Göğü mutlu edemez En çalkantılı yönü dünyanın Geziyoruz üstünde ezbere Anne bıraktı bizi rahminden yere Muhabbet çizgisi çizildi bir kere Sürekli pompalıyor korkuyu bize Oysa aşkla çözülür kördüğüm Kendini ada bir kere Halklar basıyor her yere Bir zavallı avız avcıya göre Nerden geldik biz gidiyoruz nere İşlerini ısmarlamışlar Allah’a bir kere Düşlerini yazmışlar bir yere Anılır ezberleriyle bir kere Emanetler unutuldu bir kere Dağlar yürütüldü bir yere Ölüm pusuda bekliyor bir kere Yağma yok insanlığından utandı bir kere Nasıl geçti bu ömür boş yere Geri dönebilmek mümkün olsa bir kere |